CHOROBY ODKLESZCZOWE, Chów i Hodowla, Choroby zwierząt i szczepienia
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
CHOROBY ODKLESZCZOWE (CHOROBY PRZENOSZONE PRZEZ KLESZCZE)
BORELIOZA
Borelioza zwana również chorobą z Lyme jest chorobą psów i ludzi. Wywołują ją bakterie, a dokładniej krętki Borrelia burgdorferi. Choroba przenoszona jest przez kleszcze. Pierwsze objawy choroby mogą pojawić się dopiero po kilku dniach a nawet tygodniach od ukąszenia przez kleszcza i wstrzyknięcia zakażonej śliny. Bakteria mnoży się w organizmie żywiciela i wędruje wraz z jego krwią do narządów wewnętrznych, uszkadzając nerki, stawy oraz czasami mózg.
OBJAWY
Pierwsze objawy nie są zazwyczaj typowe i jednoznaczne: osłabienie, utrata apetytu, gorączka. Dopiero kolejne symptomy mogą nasunąć podejrzenie zachorowania na boreliozę. Do najbardziej charakterystycznych należą zapalenia mięśni i stawów oraz trwające przez długi czas kulawizny (problemy ze stawami dotyczą głównie kończyn, które stają się obrzmiałe i bolesne). Inne objawy to zapalenie nerek, zapalenie mózgu i związane z nim objawy neurologiczne, zaburzenia nerwowe, krążeniowe i oddechowe.
LECZENIE
Leczenie polega na podaniu antybiotyku (czas trwania takiej kuracji to ok 3-4 tygodnie, jednak nie zawsze jest ona skuteczna). Lekarz podaje również środki przeciwzapalne (sterydowe bądź niesterydowe) oraz witaminy z grupy B.
ZAPOBIEGANIE
Aby nie dopuścić do zarażenia bakterią Borrelia burgdorferi, należy systematycznie stosować odpowiednie preparaty zabezpieczające przed kleszczami, a po drugie, po każdym spacerze starannie przeglądać sierść naszego pupila w celu usunięcia kleszczy.
W Polsce jest też dostępna szczepionka, która zabezpiecza przed tą chorobą. Zawiera ona europejski szczep skrętków Borrelia burgdorferi i jest przeznaczona wyłącznie dla psów! Działanie szczepionki polega na tym, że kleszcz podczas ssania krwi, pobiera od zaszczepionego psa przeciwciała, które zwalczają krętki już w organizmie kleszcza, dzięki czemu zakażenie zostaje uniemożliwione. Pierwsze szczepienie (podstawowe) powinno mieć miejsce w 12 tygodniu życia psa, a jego drugą dawkę podajemy w odstępie 3-5 tygodni od pierwszego szczepienia.
BABESZJOZA (BABESIA CANIS)
Babeszjoza to niezwykle groźna choroba psów i kotów przenoszona przez kleszcze. Kleszcz przyczepiony do skóry zwierzęcia wprowadza do jego układu krwionośnego pierwotniaki babeszjozy Babesia canis (u psów) lub Babesia felis (u kotów). Pierwotniak ten atakuje i niszczy erytrocyty (czerwone krwinki), w wyniku czego dochodzi do anemii i uszkodzenia wątroby i nerek oraz innych narządów wewnętrznych. Babeszjoza nieleczona, leczona niewłaściwie lub zbyt późno prowadzi do śmierci zwierzęcia (jednak nawet prawidłowo leczona może spowodować zgon). U psów choroba ta występuje częściej niż u kotów, jednak jest tak samo niebezpieczna.
OBJAWY:
- apatia i osowiałość
- brak łaknienia, zwierzę nie chce też pić
- wysoka temperatura ciała (do 40-41 stopni Celsjusza)
- powiększone węzły chłonne
- zażółcenie błon śluzowych jamy ustnej
- wymioty, biegunka (często z krwią)
- kłopot z oddawaniem moczu, często też krwiomocz
- zaburzenia w funkcjonowaniu układu krążenia, układu oddechowego i nerwowego
DIAGNOZA
Jeśli zauważymy niepokojące objawy wspomniane wyżej, natychmiast należy udać się ze zwierzęciem do lekarza weterynarii. Babeszjoza w tempie błyskawicznym sieje spustoszenie w organizmie zwierzęcia, dlatego tak ważny jest tutaj czas. Aby stwierdzić obecność pierwotniaka, lekarz musi wykonać badanie krwi. Jeśli wynik badania okaże się ujemny, a mimo to zwierzę zdradza niepokojące objawy, miało kontakt z kleszczami, a nie było przed nimi w żaden sposób zabezpieczone, należy badanie krwi powtórzyć. Oczywiście, konieczne jest też usunięcie kleszcza w odpowiedni sposób.
LECZENIE
Leczyć można przyczynowo oraz objawowo. Po potwierdzeniu zakażenia babeszjozą, lekarz podaje leki, które eliminują pierwotniaka z krwi zwierzęcia. Leki te nie są obojętne dla organizmu (są silnie toksyczne), jednak czasem jest to jedyna możliwość uratowania życia naszemu psu lub kotu.
Leczenie objawowe polega na ochronie nerek, układu moczowego oraz wątroby. Lekarz aplikuje dożylnie leki, które usprawniają pracę nerek, chronią układ moczowy oraz działają osłonowo na wątrobę. Zwierzę otrzymuje także witaminy z grupy B, leki przeciwgorączkowe, kroplówki z płynami nawadniającymi i elektrolitami. Kroplówki muszą być podawane często, czasem 2 razy dziennie. Pomagają one ustabilizować gospodarkę elektrolityczną w organizmie wyczerpanym wymiotami i biegunką. Czasami stosuje się transfuzję krwi. Ważne jest także wprowadzenie odpowiedniej diety, która oszczędza nerki i wątrobę (w tym celu dobrze sprawdza się specjalistyczna karma weterynaryjna).
ZAPOBIEGANIE
Aby nie dopuścić do zakażenia pierwotniakiem babeszjozy, należy po pierwsze, systematycznie stosować odpowiednie preparaty zabezpieczające przed kleszczami
We Francji i w Szwajcarii dostępna jest zarejestrowana szczepionka zabezpieczająca przed babeszjozą. Na polskim rynku niestety nie jest ona dostępna.
Erlichioza
Erlichioza to choroba psów wywoływana przez riketsje z rodzaju Ehrlichia (są to bakterie). Jest dość rzadko diagnozowana, lecz nie znaczy to, że nie występuje często. Riketsje powodują zmiany we krwi zarażonego zwierzęcia, bowiem bytują w monocytach, granulocytach oraz płytkach krwi. Bakterie te uszkadzają też układ odpornościowy. U młodych zwierząt oraz u niektórych ras (np. owczarków niemieckich) erlichioza może przebiegać wyjątkowo ciężko. Choroba ta przenoszona jest przez kleszcze (możliwe jest także zarażenie przez zakażone igły lub transfuzję). Może występować w postaci ostrej (śmierć następuje wtedy bardzo szybko) oraz przewlekłej.
OBJAWY
Pierwsze symptomy obserwuje się zazwyczaj ok. 7 dni od zarażenia. Należą do nich:
- gorączka
- apatia
- osłabienie
- wymioty
- biegunka
- utrata apetytu
- bóle mięśni i stawów (zapalenie stawów)
- drżenie ciała
- zmiany na wargach i pysku (przypominają opryszczkę)
- krwawienia z błon śluzowych, nosa i oczu
- zmętnienie rogówki oka
- wybroczyny podskórne
- powiększone węzły chłonne oraz śledziona
- zapalenie nerek i płuc
- porażenia nerwowe
- uszkodzenia szpiku kostnego
- często spadek wagi ciała
LECZENIE
W terapii erlichiozy stosuje się antybiotyki z grupy tetracyklin. Leczenie powinno trwać ok. 2-3 tygodni. Lekarz weterynarii podaje również witaminy oraz środki przeciwzapalne. W przypadku postaci ostrej konieczne jest przeprowadzenie transfuzji krwi, a także podawanie preparatów krwiotwórczych.
ZAPOBIEGANIE
Aby nie dopuścić do zarażenia erlichiozą, należy po pierwsze, systematycznie stosować odpowiednie preparaty zabezpieczające przed kleszczami
[ Pobierz całość w formacie PDF ]