CCS02 - podrecznik medyka L3A0, CCS 4.0
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
CLOSE COMBAT SIMULATION eX Post (CCS ver. L3A0)
Podręcznik medyka
Zostałeś wyznaczony przez swojego sierżanta medykiem CCS, no cóż nie załamuj się mogło Cię spotkać
coś gorszego, mogłeś np. zostać sierżantem...
Podstawy
To, że wyznaczył Cię sierżant jeszcze nie oznacza, że jesteś
medykiem CCS
. Do tego żeby nim zostać
musisz spełniać
jeden z poniższych
warunków
:
1. ukończyć kurs pierwszej pomocy lub mieć wykształcenie medyczne oraz mieć apteczkę i opatrunki.
2. mieć dużą torbę medyczną lub plecak medyczny i opatrunki.
Dodatkowo do tego żeby móc
w pełni
być
medykiem
musisz mieć talię
kart CCS
i coś do
pisania
.
Dobrze też mieć
Karty Opatrywania Ran, materiały do usztywniania
rannych
kończyn
. Nie musisz
być oznaczony jako medyk ... doświadczenie zresztą uczy, że krzyże przyciągają ogień. Nie masz też
ograniczeń, co do przenoszonej broni.
Karta Opatrywania Ran (KOR)
Wzór kary znajdziesz razem z pozostałymi elementami systemu CCS. Wydrukuj ją w dowolnej ilości i
formacie. Teoretycznie każdy piechur powinien mieć własną, ale kto ufa piechurom. Wypełniając kartę
musisz zaznaczyć miejsce trafienia, typ rany, godziny, w jakich wykonałeś opatrunek i swoją parafkę.
Możesz ją wręczyć rannemu albo przyczepić do niego. Pamiętaj, że na jednej karcie oznacza się kolejne
zranienia konkretnej osoby. W przypadku WZW, stan rannego musi być kontrolowany, co 30 minut. Zanotuj
na KOR każdą kontrolę stanu rannego wraz z godziną kontroli.
Postępowanie z rannymi
Przede wszystkim musisz
ustalić stan rannego
. Najprościej go o to zapytać. Jeśli nie ma kart CCS
powinieneś mu dać do wylosowania kartę ze swojej talii.
Karta wraca do talii
.
Po ustaleniu stanu rany masz ją zaopatrzyć. Jeżeli rozpoczynasz pomoc stan zdrowia rannego nie pogarsza
się (chyba, że przerwiesz leczenie przed końcem zabiegu).
Po zakończeniu pomocy powiedz rannemu
co mu wolno, a czego nie.
W przypadku, gdy nie da się stwierdzić stanu rannego (nie da się odczytać wylosowanej karty z uwagi na
warunki) ranny zachowuje się jak WZW. W takim przypadku po 15 minutach nie udzielenia pomocy, umiera.
Tamowanie
Zakładasz rannemu opatrunek na miejsce gdzie został trafiony.
Opatrunek
powinien być
prawidłowo
założony
, a nie zawiązany na supeł, nie opatrujemy oporządzenia. Jeśli opatrunek spadnie stan rannego
pogarsza się na zasadach ogólnych. Tamowanie może wykonać każdy (RL nawet sam ranny o ile nie
korzysta z rannej kończyny) i nie ma czasu minimalnego. Tamowanie powoduje stabilizacje stanu rannego
(poza WZW gdzie nie powoduje żadnego efektu). Stan rannego nie pogarsza się.
Opatrywanie
Procedura tak jak przy tamowaniu
, z tym, że może ją wykonać
tylko medyk.
Podczas trwania zabiegu musi
dokonać zapisu w KOR. Zabieg ma określony czas trwania, który zależy od typu rany.
Jednocześnie
medyk
może opatrywać
jedną osobę/ranę
.
Usztywnienie
Polega na
usztywnieniu rannej kończyny
tak, aby
nie mogła się zginać
. Można do tego użyć specjalnych
szyn lub środków improwizowanych, nie ma czasu minimalnego. Można to wykonać jednocześnie z
opatrywaniem.
RL-Rana Lekka
Ranę należy opatrzyć
i trwa to nie mniej niż
2 minuty.
Po
opatrzeniu ranny nie może jedynie biegać.
Stan rannego pogarsza się (na RC) jeśli nie zostanie opatrzony lub zatamowany w ciągu 15 minut.
RC-Rana Ciężka
Ranę należy opatrzyć
i trwa to nie mniej niż
5 minut.
Po
opatrzeniu ranny może poruszać się i
walczyć o ile został ranny w nogę lub nogi
nie wolno mu korzystać z rannej kończyny i biegać. Jeśli poza
opatrzeniem dodatkowo usztywnisz ranną kończynę ranny może z niej korzystać.
WZW-Wyłączenie Z Walki
Możesz tylko ustabilizować
stan rannego. Polega to na opatrzeniu, które trwa 10 minut. Ranny
nie może się
poruszać i komunikować, jest nieprzytomny
. Zwykłe tamowanie nic nie daje. Ustabilizowany ranny
pozostawiony na 30 minut sam umiera (KIA).
KIA-Zabity
Jeśli nie jesteś nekromantą żadne standardowe zabiegi nie pomogą.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]