CHOROBY UKŁADU ODDECHOWEGO,
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
CHOROBY UKŁADU ODDECHOWEGO
-przewlekła obtunkcyjna choroba płuc
-przewlekła obtunkcyjna choroba COPD charakteryzuje się niecałkowicie odwracalnym ograniczeniem przepływu powietrza ma zazwyczaj charakter postępujący, ocenia się objawy COPD że występująw populacji u ok. 7-10% osób po 40 r.ż. a umieralność z powodu COPD wynosi ok. 17.000 zgonów rocznie
CZYNNIKI RYZYKA
-czynne palenie tytoniu
-narażenie zawodowe na pyły, gazy, substancje drażniące
-zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego i wewnątrz pomieszczeń
-nawracające zakażenia bakteryjne i wirusowe
-genetycznym uwarunkowaniem, niedobór białka
-nawracające zakażenie układu oddechowego w dzieciństwie
-mała masa urodzeniowa ciała
-nieswoista nadreaktywność oskrzeli
GŁOWNE ZMIANY PATOFIZJOLOGICZNE ODPOWIEDZIALNE ZA OBJAWY COPD
-nadprodukcja śluzu i upośledzenie oczyszczania rzęskowego
-znaczne ograniczenie przepływu powietrza przez drogi oddechowe
-rozdęcie płuc
-uposledzenie wymiany gazowej
LECZENIE
-całkowite zaprzestanie palenia tytoniu, będące jedynym sposobem zahamowania postępu choroby. Jeżeli nie udaje się tego osiągnąć metodami niefarmakologicznymi należy wdrożyć leczenie farmakologiczne u każdego chorego u którego nie ma przeciwwskazań podając preparaty nikotynowe w różnej postaci w połączeniu z bupropionem lub bez niego
-leczenie przewlekle stabilnej COPD
-leczenie zaostrzeń COPD
-rehabilitacja
-leczenie operacyjne
RAK PŁUC
Jest obecnie najczęstszym nowotworem w skali świata, Wyróżniane SA następujące czynniki rozwoju raka płuc:
-palenie tytoniu
-czynniki narażenia zawodowego-azbest, arsen, chrom, nikiel, beryl, kadm, metale radioaktywne i gazowe, sadze, oleje mineralne,
-zanieczyszczenie środowiska
-predyspozycje genetyczne
-inne choroby płuc – zwłóknienie płuc
CHOROBY SRÓDMIOSZOWE PŁUC
-samoistne włóknienie płuc
-zaburzenia oddychania podczas snu
-poza szpitalne zapalenie płuc
-obturacyjny bezdech senny
-gróźlica
NADCIŚNIENIE PŁUCNE ZAKRZEPOWO-ZATOROWE
CHOROBY UKŁADU KRWIONOŚNEGO
-niedokrwistość (najczęstsze przyczyny w wieku podeszłym), choroby przewlekłe z niewyjaśnionych przyczyn, z niedoboru żelaza, w przebiegu niewydolności nrek, wątroby i chorób endokrynologicznych, ostre białaczki, przewlekłe białaczki, i chłodniki, niedobór witaminy B, kwasu foliowego
CHOROBY ROZROSTOWE UKŁADY KRWIONOŚNEGO
-białaczki ostre
-ostre białaczki szpikowe
-ostre białaczki nimfoblastyczne
UKŁAD POKARMOWY
CHOROBY UKŁADU POKARMOWEGO
Choroby przełyku
-dysfagia-trudności w połykaniu dzieli się na ustną i gardłową (górną) przełykową (dolną). U osób w podeszłym wieku często występuje dysfagia górna z powodu zaburzeń neurologicznych (udar mózgu, zespół Parkinsona, choroba Alzhaimera, choroby jamy ustnej) czyli uchyłka gardłowego. Dysfagia przełykowa może być spowodowana przyczynami anatomicznymi lub czynnościowymi oraz takimi jak zwężenie przełyku w przebiegu refleksowego zapalenia przełyku, raka przełyku, a niekiedy zaburzeń motoryki przełyku.
-choroba refleksowa
-przepuklina rozowru przełykowego przepony
CHOROBY ŻOŁĄDKA
-przewlekłe zapalenie żołądka
-choroba wrzodowa
-nowotwory łagodne żołądka
CHOROBY JELITA
-biegunka
-zespół upośledzonego wchłaniania
-nietrzymanie stolca
-zaparcie stolca
CHOROBY WĄTROBY
-wirusowe zapalenie wątroby
-przewlekłe zapalenie wątroby
-marskość wątroby
CHOROBY UKŁADU MOCZOWEGO
-choroby tętnic nerkowych
-ostra niewydolność nerek
-przewlekła niewydolność nerek
-kłębuszkowe zapalene nerek
-zakażenie układu moczowego
-przeszczepienie nerek
GERONTOLOGIA to nauka o starzeniu się i starości żywych organizmów, głównie człowieka. Bada procesy starzenia się aby poznać i zrozumieć istotę starośc, jej źródła i przyczyny oraz skutki postępów.
NIETRZYMANIE MOCZU
O nieotrzymaniu moczu mówi się wówczas gdy dochodzi do mimowolnego wyciekania, chociaż w wyniku leczenia poprawa występuje w 8 przypadkach na 10, to tylko mniej niż połowa osób z objawami nieotrzymania moczu zgłasza ten problem lekarzowi, który także dość często nie podejmuje dłuższej diagnostyki.
STARCZE ZABURZENIA W WYDALANIU MOCZU
Po 60 r.ż. oddawanie moczu odbywa się co 3-4 godziny, czasami konieczne jest wstawanie raz lub więcej w nocy.
CZĘSTOŚĆ WYSTĘPOWANIA NIETRZYMANIA MOCZU
Rośnie ona z wiekiem i jest ona większa u kobiet niż mężczyzn a zdecydowanie mniejsza u pacjentów ambulatoryjnych (15-30) w tym ciężkie (3-11%) niż wśród chorych hospitalizowanych czy instytucjonalizowanych (ponad 50%). Najczęściej stwierdza się nieotrzymanie moczu naglące (40-70%) natomiast wysiłkowe może dotyczyć ok. 50% kobiet i 5-34% mężczyzn po prostatektomii.
KLASYFIKACJA NIETRZYMANIA MOCZU
-naglące (przy nadreaktywności mięśni wypielacza pęcherza i zwiększonym ciśnieniu śródpęcherzowym)
-wysiłkowe związane z nagłym wzrostem ciśnienia śródbrzusznego
-paradoksalne z przelewania przy zwężeniu drogi odpływu z niedostateczną aktywnością mięśnia wypielacza
-czynnościowe związane z niepełnosprawnością ruchową. Jeżeli charakter zaburzeń jest różny u jednego pacjenta mówi się o mieszanym nieotrzymaniu moczu.
NIETRZYMANIE STOLCA
Za nieotrzymanie stolca uważa się niemożność kontrolowania wypróżnień, występuje ono znacznie rzadziej niż nieotrzymanie moczu, nieotrzymanie stolca w podeszłym wieku jest zawsze objawem poważnego ale najczęściej możliwego do wyleczenia schorzenia.
NAJCZĘSTSZE TYPY NIETRZYMANIA STOLCA I POSTĘP TERAPEUT.
-przekazanie stolca wtórne do zaparć i zlokalizowanie go
-schorzenie objawiające się biegunką lub luźnym stolcem
-nie trzymanie czynnościowe
-nie trzymanie skojarzone z zaburzeniami pamięci
-nie trzymanie neurogenne i anorektalne
ODLEŻYNY
Czynniki ryzyka rozwoju odleżyn zewnątrz pochodne
-siły ścinające
-tarcie
-wilgoć
-ucisk
-wzrost temperatury
Towarzyszące wewnątrz pochodne (75 lat)
-ogólny stan skóry
-unieruchomienie
-niedożywienie
-odwodnienie
-zaburzenia świadomości
-upośledzone odczuwanie bodźców
-nie trzymanie zwieraczy
-hipotonia
-hipoalbuminemia
Schorzenia towarzyszące
-upośledzona percepcja czucia
-choroby neurologiczne,
-neuopatia obwodowa
-choroby naczyniowe mózgu
-choroby naczyniowe naczyń obwodowych
-anemia
-cukrzyca
-złamania
-zakażenia
Towarzyszące zewnątrz pochodne
-stosowanie leków analgetycznych, uspokajających które upośledzają czucie bólu mobilności
-hipotensyjne leki
-ubranie, obuwie, pościel
ETAPY ZMIAN W SKÓRZE PROWADZĄCE DO POWSTANIA MARTWICY PRZY STAŁYM UCISKU
-zamknięcie naczyń włosowatych
-niedostateczna perfuzja
-niedotlenienie i gromadzenie produktów toksycznych
-wzrost przepuszczalności i rozszerzenia naczyń w celu eliminacji toksycznych produktów
-niedotlenienie i rozkład komórek-duży ucisk
-martwica
OCENA STOPNIA ZAAWANSOWANIA ODLEŻYN
Stopień I nieblednący rumień nieuszkodzonej skóry, na skutek nieuszkodzony może wystąpić lokalne ocieplenie, obrzęk lub stwardnienie skóry
Stopień II powierzchowny ubytek naskórka lub skóry niepełnej grubości, zmiana może mieć charakter otarcia, zaczerwienienia, nadżerki, pęcherza, pęknięcia skóry
Stopień III ubytek pełnej grubości skóry w postaci owrzodzenia z uszkodzeniem tkanki lub martwicą tkanki podskórnej bez lub podminowaniem otaczającym tkanek nie przekracza powięzi.
Stopień IV ubytek pełnej grubości skóry z rozległym zniszczeniem i martwicą głębiej leżących tkanek mięśni, ścięgien, kości, torebek stawowych,
Fazy gojenia odleżyn
-faza (zapalenia)
-ziarminowania
-faza naskórkowania
OMDLENIA jest któtkotrwałą przemijającą samoistnie utratą przytomności i napięcia mięśniowego prowadzącą do upadku, nagły początek, szybki powrót przytomności np. głowa pomiędzy nogami
ODZYSKANIU PRZYTOMNOŚCI towarzyszy zmęczenie znużenie niepamięć wsteczna
W POPULACJI POWYŻEJ 70 r.ż. omdlenie występuje średnio u 6% chorych rocznie a u 30% nawraca w ciągu 2 lat
PRZYCZY OMDLEŃ
1. sercowo-naczyniowe-przyczyny neurogenne- hipotonia artostatyczna czyli zmiana pozycji ciała
-omdlenia wazówagalne – neurokardiogenne
-zespół zatoki tętnicy szyjnej
-hipotomia posiłkowa
-omdlenia sytuacyjne (kaszel, fikcja, defekacja)
2. zaburzenia sercowe
-arytmia nadkomorowa i migotanie przedsionków,zjawisko apoptozy – zaprogramowana genetycznie śmierć komórki w sercu
-zespół chorego węzła
-bloki przedsionkowo-komorowe II/III stopnia
- migotanie/trzepotanie przedsionków
-arytmie komorowe
-migotanie komór
-częstoskórcz innego pochodzenia
3. zaburzenia strukturalne
-wady zastawkowe
-kardiomiopatia przerostowa
-śluzak przedsionka
-ostry zespół wieńcowy
-tętniak rozwarstwiający aorty
-tamponada serca
4. inne przyczyny
-zaborowość płucowa
zespół podkradania tętnicy podobojczykowej
-przemijające niedokrwienie mózgu (TIA)
-migrena
TERAPIAW HIPOTONII ARTOSTATYCZNEJ
-postępowanie niefarmakologiczne
*pozycja półleżąca podczas snu
*zwiększenie podaży sodu w diecie
*regularny trening fizyczny, manewrowy
*noszenie podkolanówek kompresyjnych
*częste niewielkie posiłki
-unikanie omdleń
*nagłej pionizacji ciała
*dusznych nagrzanych pomieszczeń
*leków, których działaniem niepożądanym jest hipotensja-obniżenie ciśnienia krwi
NIESPRAWNOŚĆ RUCHOWA UPADKI I ZABURZENIA CHODU
*czynniki wpływające na rozwój niepełnosprawności
-zmiany starcze
-choroby przewlekłe
-urazy
-style życia
-czynniki psychologiczne(depresja)
-czynniki socjalne(brak kontaktów społecznych)
-brak wsparcia socjalnego, emocjonalnego
czynniki środowiskowe
CZYNNIKI RYZYKA I PRZYCZYNY UPADKÓW
*wiek powyżej 80 lat
*stany chorobowe
-choroby zapalne
-upośledzenie funkcji poznawczych
-zawroty głowy
-przebyty udar mózgu
*zaburzenia chodu i równowagi powodujące trudności w funkcjonowaniu
-trudności w funkcjonowaniu, wykonywaniu podstawowych czynności samoobsługi
OSTEOPOROZA najczęściej atakuje ludzi starszych którzy przekroczyli 65 r.ż. to schorzenie szkieletu charakteryzuje Si e utratą masy kostnej i zaburzoną budową kości co doprowadza do wzmożonej ich łamliwości. Choroba ta w większości dotyczy kobiet szczególnie tych po przebytej menopauzie.
RODZAJE I OBJAWY
OBJAWOWE w wyniku zaburzeń hormonalnych wapnia w diecie, może być spowodowana unieruchomieniem, niektórymi lekami
WTÓRNE w przypadku chorób wrodzonych takich jak zespół Ehersa-Danfora, Morfana, kruchości kości
DO PIERWOTNEJ FORMY CHOROBY zaliczyć można osteoporozę pomenopauzową i starczą. Zmniejsza się aktywność komórek kościotwórczych, a niedobór witaminy D3, wchłaniania wapnia w jelicie i dodatków stymulacji procesów odwapniania kości.
SCHORZENIE TO OBJAWIA SIĘ:
-bólem w okolicach kręgosłupa
-stawów biodrowych i kolanowych
-zwiększoną łamliwością kości
RYZYKO WYSTĄPIENIA OSTEOPOROZY
-wiek powyżej 65 lat
-wystąpienie schorzeń u innych członków rodziny
-przebyte złamania kości szyjki udowej
-niska masa ciała i wątła budowa
-małe spożycie żywności bogatej w wapń
-nadmierna podaż białka i fosforu
ZMIANY W WYGLĄDZIE, ZACHOWANIU, CZYNNOŚCIACH ORGANIZMU
-wiek, jakość skóry, siwienie włosów lub utrata, zmiana sylwetki ciała, sposób stania i poruszania się,
-osoby starsze mają tendencję do stania na zgjętych stawach kolanowych i biodrowych z wypukleniem palców, chwieją się z powodu mniej skutecznego podparcia statycznego
-chodzenie wolne, krótkie kroki, ograniczony ruch ramion
-podwójne podparcie które występuje wtedy kiedy obie nogi postawione są na podłożu jest to związane ze zmniejszoną szybkością chodzenia
SKŁAD CIAŁA I JEGO FUNKCJE w miarę starzenia się zmniejszone są wszystkie ważne tkanki mózgu, płuc, serca, wątroby, mięśni, kości, stałe ćwiczenia utrwalają mięśnie
Typologia wg Marczaka
2 okresy przebywania na emeryturze i 3 typy zachowań
OKRES I WCZESNY coraz częściej występuje poczucie zadowolenia z wolności swobody dysponowania ze sobą, oblicza się w nim renty i kalkuluje wydatki, określa poziom życia
OKRES II następuje po pewnym czasie, jest to stabilizacja prowadząca do refleksji, podsumowanie osiągnięć, postrzeganie swojej pozycji w kategoriach przyjętych wzorców życia. Coraz częściej jednak występuje stwierdzenie, że pozycje emerytalne przestały być wyjątkowe. Władza, dodatek, autorytet, uznanie społeczne obniża się. Można przeżywać poczucie zagrożenia, kompleks niższej wartości, jeśli nie przejmuje się właściwej relacji wobec życia.
Marczak obserwuje zachowania wstępnej grupy emerytów, nauczycieli, ekonomistów, robotników, rzemieślników – wyróżnił następujące typy zachowania:
TYP PRAKTYCZNY charakteryzuje go podejmowanie licznych zajęć, codzienna krzątanina, nastawienie na innych, troska o różne sprawy dzieci, krewnych, sąsiadów
TYP ZEWNĘTRZNY cechuje go zastawienie na uczestniczenie w działalności społecznej, życiu publicznym, stowarzyszeniach. Osoby nastawione na aktywność zewnętrzną bywają w klubach, na zebraniach. Zgłaszają swój udział w różnych akcjach. Są nastawione na zachowania pozycji społecznej prestiżu potrzebują poczucia władzy i uznania. Niektóre zatracają krytycyzm i nie zdają sobie sprawy że w swojej aktywności są manipulowani.
TYP SAMODZIELNY, SAMOTNY jest jakby odwrotnością typu zewnętrznego. Zachowania jego ukierunkowane SA na poszukiwanie wartości i zainteresowań intelektualnych, artystycznych, społecznych. Osoby przyjmują taki sposób życia, oddają się lekturze, nauce
[ Pobierz całość w formacie PDF ]